Art of Fighting on SNES is een van die old-school jagers die het gevoel heeft dat het door je scherm probeert te slaan. De sprites zijn enorm - zoals komisch oversized - en de personages hebben deze wilde, overdreven animaties wanneer ze speciale bewegingen aftrekken. In het begin dacht ik dat Ryo's Dragon Punch er belachelijk uitzag, maar na een paar wedstrijden klikt het gewoon.

Het is niet zo snel als Street Fighter, en de bedieningselementen duren even om eraan te wennen, maar er is iets bevredigend aan het landen van een goed getimede wanhoopbeweging wanneer je gezondheid rood is. De energiemeter wordt eigenlijk uitgeput als je vuurballen gooit, wat deze rare laag strategie toevoegt - spam te veel specials, en plotseling gooi je gewoon gewone stoten als een chump.

Ook is de verhaalmodus hilarisch dramatisch. Elk gevecht begint met deze overdreven tussenfilmpjes waar personages monoloog over eer of wraak. Het is cheesy op de best mogelijke manier. Als je van retro -jagers met persoonlijkheid houdt, is dit een solide keuze.