Animal Crossing: Wild World is een van die spellen die je gewoon zuigt zonder zelfs maar te proberen. Je begint te verhuizen naar een klein stadje vol dierenburen - sommige zijn zoet, sommige zijn vreemd sarcastisch, en ze hebben allemaal veel te veel persoonlijkheid voor pixelateerde beestjes. In het begin betaal je gewoon je huizenschuld af door bomen te schudden voor fruit of vis te verkopen die je in de rivier hebt gevangen, maar dan is het plotseling 2 uur 's ochtends en je herschikt nog steeds meubels of jaagt op dat ene fossiel om het museum af te maken.

De realtime klok is stiekem-als je 's nachts speelt, zijn de winkels gesloten en in de winter deken je alles. Het is vreemd gezellig, zelfs als je enige bedrijf een zelfvoldane kat is die je outfitkeuzes beoordeelt. En ja, de graphics zijn eenvoudige dingen uit het DS-tijdperk, maar er is iets met de manier waarop de zon onder je stad ondergaat die nog steeds anders raakt.

Eerlijk gezegd is het minder een spel en meer een sfeer-een zeer chill, enigszins losgeslagen sfeer waar je een uur zou kunnen doorbrengen met het schrijven van passief-agressieve letters aan je minst favoriete dorpeling.