Akumajou Dracula op Game Boy is in feite Castlevania gepropt in een kleine cartridge - en op de een of andere manier werkt het. Je hebt de Belmont-zweep, de griezelige kastelen en die belachelijke Medusa-hoofden die naar je vliegen vanuit off-screen. De bedieningselementen voelen een beetje stijf aan in vergelijking met de NES -versie, maar dat hoort bij de charme (en de uitdaging).

Eerste wat je zult opmerken? De muziek. Het is schokkend goed voor een soundtrack van een game boy - die gotische orgel -sfeer vertaalt zich op de een of andere manier door die blikke luidsprekers. En de bazen? Nog steeds angstaanjagend, vooral als je je realiseert hoe weinig ruimte je moet ontwijken. Pro-tip: slaap niet op de subwapens. Die bijl lijkt misschien traag, maar het zal je redden tegen de Scythes van de dood.

Het is korter dan de console -games, maar dat betekent alleen dat elk scherm telt. Als je een zwak hebt voor pixel-perfecte sprongen en 8-bit vampieren, is deze de frustratie waard.