وینبک در حالی که به N64 رسید ، از زمان خود پیش از آن بود - در واقع نوه تیراندازهای جلد قبل از اینکه Gears of War آن را خنک کند. شما به عنوان این عامل ضد تروریسم بازی می کنید که از طریق پایگاه ها حرکت می کند ، و به دیوارها فشار می دهید تا در گوشه و کنار نگاهی بیندازید (که در آن زمان احساس انقلابی می کرد). کنترل ها مطابق با استانداردهای امروز کمی ناچیز است ، اما در مورد تیراندازی های آهسته و روشمند که یک حرکت اشتباه شما را خرد می کند ، چیزی رضایت بخش است.

مأموریت اول شما را مستقیماً با یک تپانچه و برخی از مکانیک های نورد بی دست و پا ، مستقیماً به یک وضعیت گروگان می اندازد. شما یا پس از سومین بار شلیک در حالی که سعی در شلیک شلیک دارید ، دوست دارید جذابیت های جنجالی یا خشم را دوست داشته باشید. با این وجود ، میخ زدن یک پهلو کامل در یک اتاق پر از دشمنان بسیار جذاب است. فقط انتظار نداشته باشید که Call of Duty قدم زدن داشته باشید-این بیشتر از تنش و اسلحه است.

واقعیت جالب: بازیگری صدا به طرز خنده دار سفت است ، مثل اینکه آنها آن را در زیرزمین شخصی ضبط کرده اند. اما این بخشی از دلتنگی در این مرحله است.