خوب ، بنابراین Tomb Raider: Legend on DS اساساً بزرگترین بازدیدهای لارا کرافت است که در یک کارتریج کوچک فشرده شده است. قبل از ورود به تیراندازی با مزدوران که به وضوح یادداشتی درباره عدم آشفتگی با او دریافت نکردید ، شروع به مقیاس گذاری برخی از ویرانه های فروپاشی می کنید. کنترل ها یک ثانیه را برای عادت کردن (که در ابتدا شلاق زدن به صفحه لمسی احساس عجیب و غریب می کند) می گیرد ، اما پس از کلیک ، شما بین لبه ها و انفجار بچه های بد مانند این هیچ چیز نیست.

پازل ها در واقع برای یک بندر دستی بسیار هوشمندانه هستند - هیچکدام از آن مزخرفات "فشار به بلوک آشکار". یک دقیقه شما در حال تراز کردن مکانیسم های باستانی هستید ، بعد از آن شما تله های سنبله ای را مانند نینجا باستان شناس در حال گول زدن هستید. و بله ، گرافیک ها کمی کوچک هستند (این DS است ) ، اما چیزی جذاب در مورد تماشای لارا Backflip در شکوه پیکسل وجود دارد. فقط انتظار تجربه کامل کنسول را نداشته باشید-این بیشتر شبیه یک شلیک آدرنالین به اندازه جیب است.

اگر یک نقطه نرم برای لرزه های اکشن-ماجراجویی در اوایل دهه 2000 دارید ، این یک قاتل زمان محکم بین سوار اتوبوس است.