مرد ، وایکینگ های گمشده در SNES یکی از آن بازی هایی است که به شما می چسبد - بیشتر به این دلیل که باعث می شود وقتی در نهایت فهمیدید چگونه هر سه وایکینگ مسخره را از طریق یک سطح زنده دریافت کنید ، احساس نبوغ می کنید. اریک سریع اجرا می شود ، Baleog با شمشیر خود به چیزهایی برخورد می کند ، و اولاف ... خوب ، او مانند یخچال پیاده روی فلش را با سپر خود مسدود می کند. شما به طور مداوم بین آنها جابجا می شوید ، و حرکت می دهید مانند نوعی دستگاه وایکینگ Rube Goldberg فقط برای باز کردن درب.

پازل ها ساده شروع می شوند - شاید اریک شکافی را پرش کند در حالی که اولاف سپر خود را به عنوان یک سکوی نگه می دارد - اما سطح بعدی کاملاً منحرف می شود. من یکی را به یاد می آورم که در آن شما مجبور بودید از Baleog برای شلیک طناب استفاده کنید تا اریک بتواند از آن صعود کند ، سپس لیزرهای بلوک اولاف را داشته باشید در حالی که دو مورد دیگر گذشته بودند. تنظیم کشتی بیگانه موانع عجیبی را به سمت شما پرتاب می کند ، مانند Teleporters و دشمنان ربات که فقط به نظر می رسد که با وایکینگ ها می جنگند.

این جذابیت کلاسیک SNES نیز دارد: هنر پیکسل Chunky ، گفتگوی مسخره (تک لاین های Baleog از بهترین راه وحشتناک هستند) ، و موسیقی که به نوعی باعث می شود که توسط بیگانگان ربوده شود ، دنج احساس می کنند. اگر پازل هایی را دوست دارید که باعث مکث می شود و در واقع به جای دکمه های خرد کردن فکر می کنید ، این یک گوهر است. وقتی متوجه شدید که 20 دقیقه در همان صفحه گیر کرده اید ، زیرا فراموش کرده اید که اولاف می تواند یک فن را مسدود کند ، فقط مرا سرزنش نکنید.