باشه ، بنابراین Legend of Zelda: سومین تلاش اساساً یک نامه عاشقانه به Nes Zelda اصلی است ، اما با آن لهستانی SNES شیرین است. شما می دانید که چگونه بازی اول فقط شما را با دست نگه داشتن صفر به جهان می اندازد؟ این کار نیز این کار را انجام می دهد-هیچ آموزش ، بدون نشانگر ، فقط شما ، شمشیر و بسیاری از بوته های مشکوک به نظر می رسد.

در ابتدا ، احساس آشنایی می کند-نمایش از بالا به پایین ، همان "برو دونژونها را به هر نظمی که می خواهید" پیدا کنید. اما پس از آن شما شروع به توجه به ترفندها می کنید: سیاه چال های ریمیکس با طرح های جدید منحرف ، دشمنانی که شما را به شکلی که اصلی هرگز انجام نداده است ، و این اسرار کوچک که باعث می شود شما می روند ، "صبر کنید ، قبلاً آنجا نبود ، بود؟"

موسیقی آن صدای کلاسیک Zelda را دارد اما با سازهای غنی تر SNES ، که به طرز عجیبی نوستالژیک و تازه است. و بله ، شمشیر استاد هنوز در اینجا است ، اما موفق باشید بدون آنکه هر دیوار را مانند یک دیوانه وار کند ، آن را پیدا کنید.

اگر اصلی را به مرگ بازی کرده اید ، این احساس می شود که دوباره آن را با چشمان جدید کشف کنید. فقط انتظار نداشته باشید که این بازی به راحتی روی شما پیش برود.