خوب ، بنابراین Legend of Zelda - Omega on SNES اساساً نامه ای عاشقانه برای طرفداران کلاسیک Zelda است - اما با برخی از پیچش های دزدکی. شما در قلمرو آشنا شروع می کنید: پیوند ، شمشیر و بوته های کاملاً مشکوک. اما پس از آن سیاه چال ها شروع به پرتاب Curveballs می کنند - مانند دشمنانی که به روشی که شما به خاطر می آورید رفتار نمی کنند ، یا مسیرهای پنهان که در اصل وجود نداشتند.

Overlld نیز احساس بزرگتر می کند. من با NPC های عجیب و غریب که می گویند چیزهای رمزنگاری شده ، به گره های کوچک می چسبیدم ، و نیمی از وقت من مطمئن نبودم که آیا آنها به یک راز اشاره می کنند یا فقط با من آشفته می شوند. معماها؟ برخی از آنها به بهترین وجه وحشیانه هستند. یکی وجود دارد که شما باید دیواری را بمباران کنید که دقیقاً شبیه به هر دیوار دیگر باشد ، و ممکن است قبل از فهمیدن آن ، خشمگین شوم یا نباشم.

اگر پیوندی به گذشته بازی کرده اید ، Vibe را تشخیص می دهید ، اما امگا فقط یک کلون نیست - مثل این است که کسی آهنگ مورد علاقه خود را ریمیکس کرده و مجموعه ای از آیات جدید را اضافه کرده است. فقط انتظار نداشته باشید که شمشیر استاد این بار تمام مشکلات شما را حل کند.