ظهور Super Metroid در SNES یکی از آن بازی هایی است که فقط به شما می چسبد. لحظه ای که به آن دنیای بی نظیر و بیگانه به عنوان ساموس فرو می روید ، می دانید که برای چیز خاصی در آن هستید - جو ضخیم است ، موسیقی با تنش فرو می رود و هر راهرو احساس می کند که چیزی را پنهان می کند.

در ابتدا ، شما احتمالاً کمی با کنترل ها روبرو خواهید شد (آن پرش دیوار هنوز من را گاهی اوقات به سمت بالا می رود) ، اما پس از کلیک ، حرکت از طریق Zebes احساس باورنکردنی می کند. شما به عقب برگردید ، به روزرسانی هایی را در مکانهایی که قسم خورده اید خالی از سکنه بود ، و ناگهان متوجه می شوید که نفس خود را در هنگام دعوا های رئیس نگه داشته اید. و اولین برخورد با Metroids؟ آدرنالین خالص.

این فقط مربوط به انفجار بیگانگان نیست. روشی که بازی شما را بدون نگه داشتن دست به سمت اسرار سوق می دهد ، باعث می شود هر کشف احساس کسب کند. من هنوز به یاد دارم که در آن مخزن موشکی پنهان در پشت یک دیوار جعلی گیر افتادم و مانند یک نبوغ احساس کردم.

اگر هرگز آن را بازی نکرده اید ، در مورد نحوه انجام اکتشاف به درستی وارد یک کلاس اصلی می شوید. فقط وقتی پیگیری زمان را از دست می دهید ، مرا سرزنش نکنید.