Shin Megami Tensei II درست در جایی که اولین بازی باقی مانده است ، انتخاب می کند ، اما با وجود لهستانی بیشتر - این دوران SNES است. شما به عنوان برخی از بچه های فقیر که در یک زاغه توکیو دیستوپی گیر کرده اید ، شروع می کنید ، و قبل از مدت طولانی ، در حال مذاکره با شیاطین هستید ، آنها را در هیولاهای قوی تر می کنید و سعی می کنید با برخوردهای تصادفی خراب نشوید. گریم جیر جیر ، موسیقی سیلی می زند و انتخاب های اخلاقی در واقع مهم است (برخلاف برخی از بازی هایی که "خوب در مقابل شر" فقط برش پایان را تغییر می دهد).

Combat هنوز هم به نوبه خود مبتنی بر است ، اما استخدام Demon نسبت به اولین بازی احساس تصادفی کمتر می کند-اگرچه موفق باشید یک پیکسی برای پیوستن به مهمانی خود بدون اینکه نیمی از HP خود را تحویل دهید. سیاه چال ها به آن روش مدرسه قدیمی وحشیانه هستند که در آن شما می توانید نقشه ها را روی کاغذ گرافیک ترسیم کنید ، مگر اینکه از ساعت ها از دست دادن لذت ببرید. اگر نسخه اصلی را دوست داشتید یا فقط می خواهید یک JRPG تیره تر و تیره تر از دهه 90 داشته باشید ، این ارزش دارد که ارزش آن را داشته باشد.