Shadow of the Empire on N64 یکی از آن بازی هایی بود که باعث می شد احساس کنید واقعاً در یک فیلم جنگ ستارگان قرار دارید - حتی اگر این گرافیک ها طبق استانداردهای امروز خشن باشند. شما از هوت شروع به کار می کنید ، اسنویسپیدرها را منفجر می کنید و AT-ATS را گول می زنید ، و به نوعی ناخن های نبرد هرج و مرج را میخکوب می کنید. سپس ناگهان در یک فاضلاب در حال مبارزه با یک Dianoga غول پیکر هستید ، یا مانند نوعی Hotshot T-16 از طریق دره گدا پرواز می کنید.

این کنترل ها عادت دارند (به خصوص بخش های JetPack) ، اما پس از کلیک ، شما با یک بلستر در یک دست و یک چراغ برق در طرف دیگر می چرخید. مبارزه رئیس IG-88 هنوز هم به من فلاش بک می دهد-بی امان. و آن موسیقی متن؟ جادوی جان ویلیامز خالص ، حتی با صدای عجیب و غریب MIDI N64.

این مکان در مکان ها پرشور است ، اما چیزی در مورد نحوه پرتاب شما به این قطعات مجموعه عظیم که فقط کار می کنند وجود دارد. شما یا آن را دوست دارید یا در سطح قطار خشمگین می شوید.