استادیوم Pokémon در SNES یکی از آن بازی هایی است که باعث می شود یک ماشین زمان داشته باشید - نه فقط برای اینکه دلتنگی را دوباره زنده کنید ، بلکه در واقع بفهمید که چگونه هک شما قرار است برخی از این نبردها را برنده شوید. شما تیم خود را از فهرست نسل اول انتخاب می کنید (موفق باشید نه فقط به عنوان پیش فرض به Charizard) ، سپس به دعوا های مبتنی بر چرخش پرش کنید که در آن زمان بندی و مسابقات نوع در واقع اهمیت دارند. این اسپری ها از آن روش کلاسیک 16 بیتی کاملاً کوچک هستند و کلیپ های صوتی گوینده به نوعی باعث می شود که از دست دادن احساس چشمگیر کند.

این فقط نبردهای مستقیم نیست ، یک حالت کوچک بازی عجیب و غریب است که در آن دکمه هایی را برای ساخت طناب های Pikachu Surf یا Ekans می کنید. قبل از بازی آنلاین ، همه چیز مانند یک نامه عاشقانه به Pokémon رقابتی احساس می شود. فقط وقتی به یک Metapod سطح 5 که به نوعی کل تیم شما را پشت سر می گذارد ، من را سرزنش نکنید.