SNES'teki Pokémon Stadyumu, bir zaman makinenizi dile getirmenizi sağlayan oyunlardan biri - sadece nostaljiyi yeniden yaşamak değil, aslında bu savaşlardan bazılarını nasıl kazanmanız gerektiğini bulmak. Ekibinizi birinci nesil kadrodan seçiyorsunuz (sadece Charizard'a temerrüde düşme değil, iyi şanslar), daha sonra zamanlama ve tip eşleşmelerinin gerçekten önemli olduğu dönüş tabanlı dövüşlere atlayın. Sprite'lar klasik 16 bitlikte tıknaz ve spikerin ses klipleri bir şekilde kaybetmeyi dramatik hissettiriyor.

Sadece düz savaşlar da değil-Pikachu sörf yapmak için düğmeleri ezdiğiniz garip bağımlılık yapan mini oyun modu var. Çevrimiçi oyundan önce rekabetçi Pokémon'a bir aşk mektubu gibi geliyor. Bir şekilde tüm ekibinizi geride bırakan 5. Seviye Metapod'a kaybettiğinizde beni suçlamayın.