استادیوم Goble Monsters GS اساساً نزدیکترین چیزی بود که ما مجبور شدیم تیم های طلا و نقره خود را به صورت سه بعدی در روز ببینیم. شما تیم خود را از فهرست Johto انتخاب می کنید - من همیشه به نوعی با ضرب و شتم و آمفاروس به پایان می رسیدم - و آنها را به این عرصه های نبرد چشمگیر پرتاب می کنم که در آن دوربین در واقع مانند یک مبارزه مناسب استادیوم دور می شود.

نبردها نسبت به نسخه های Game Boy احساس وزن تر می کنند ، در حالی که پوکمون به جای اینکه فقط اسپری ها را چشمک می زند ، در واقع به یکدیگر کوبیده می شوند. این رضایت عجیب و غریب در تماشای انفجار پمپ Hydro Feraligatr در صفحه نمایش در چند ضلعی های Chunky N64 وجود دارد. و بله ، مینی بازی ها سرگرم کننده گنگ هستند-به ویژه یکی از مواردی که Clefairy قبل از اتمام زمان باید موچی را پوند کند.

این کامل نیست (موفق باشید که این روزها کسی را برای بازی چند نفره بازی کند) ، اما اگر می خواستید تیم Gen 2 خود را در سه بعد پرتاب کنید ، این تنها راه برای انجام این کار بود.