Paperboy 2 در SNES در واقع همان جنون پر هرج و مرج است که شما از بازی به یاد می آورید ، اما فقط با لهستانی کافی برای احساس تازه بودن آن است. شما هنوز هم در خیابان های حومه شهر با دوچرخه خود بافته اید ، سعی می کنید روی اسکیت های سرکش را از بین نبرید یا توسط سگ ها دست و پنجه نرم نکنید - به جز این که اکنون گرافیک ها کمی ترد هستند ، و این مرحله جایزه عجیب و غریب وجود دارد که ناگهان UFO ها را گول می زنید؟ منطق کلاسیک دهه 90.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه کنترل ها درست احساس می کنند. دوره های جدید مانع وحشیانه است. یک حرکت اشتباه و شما در حال خوردن روسازی هستید در حالی که برخی از بچه ها از ایوان خود به شما می خندند. این قسمت های مساوی نوستالژیک و ناامید کننده به بهترین روش است.

اگر نسخه اصلی را بازی کردید ، بلافاصله Vibe را تشخیص می دهید ، اما خطرات اضافی و گیم پلی نرم تر باعث می شود ارزش آن را دور دیگری داشته باشد. فقط وقتی که بعد از پنجمین بار خشمگین می شوید ، مرا سرزنش نکنید.