LUFIA II: Rise of the Sinistrals یکی از آن RPG های SNES در اواخر دوره است که به نوعی در زیر رادار پرواز می کند-احتمالاً به این دلیل که در سال 95 کاهش یافت ، وقتی همه قبلاً به کنسول های نسل بعدی نگاه می کردند. اما مرد ، این یک گوهر است. شما به عنوان ماکسیم ، یک شکارچی هیولا با یک بازوی شمشیر جدی بازی می کنید ، و داستان در واقع یک پیش نمایش برای اولین بازی لوفی است. آن فلاش بک از اصل؟ این داستان کامل پشت آن است.

درست از خفاش ، شما را به سیاه چال می ریزید که با معماهایی خزیده می شود که در واقع شما را فکر می کند (هیچ یک از آن کاشی های کاشی بی ذهن). نوبت به نوبه خود اما سر و صدا ، و این سیستم هیولای کپسول عجیب و غریب رضایت بخش وجود دارد که در آن شما یک ملاک کوچک برای مبارزه در کنار شما جمع می کنید. مین به یک اژدها در نیمه راه تبدیل شد و اساساً تیم من را حمل کرد.

این جذابیت های کلاسیک SNES است - رنگهای برنج ، موسیقی متن فیلم قاتل و گفتگو که به نوعی حتی NPC های مسخره را به یاد ماندنی می کند. اگر این روز را از دست دادید ، هنوز هم ارزش حفر کردن را دارد. فقط وقتی بعد از ظهر از دست می دهید مرا سرزنش نکنید.