Genghis Khan II در SNES یکی از آن بازی های عمیق استراتژی است که در آن شما نیمی از وقت خود را صرف خیره شدن به منوها و نیمه دیگر عصبی با تماشای درگیری ارتش های کوچک می کنید. در ابتدا ، این احساس بیش از حد احساس می کند - شما می توانید مالیات ، دیپلماسی ، حرکات سربازان را دست و پنجه نرم کنید و اینکه آیا با فرزندان خود برای سودهای سیاسی ازدواج کنید (بله ، این یک چیز است). اما هنگامی که شما آن را آویزان کردید ، چیزی عجیب و غریب در مورد نقاشی آهسته نقشه با رنگ جناح خود رضایت بخش است.

نبردها ساده اما پر تنش هستند - فقط تعداد با برخی از تاکتیک های اساسی درگیری هستند - اما گوشت واقعی در مدیریت امپراتوری است. اقتصاد خود را به هم بزنید و ناگهان ارتش های شما در اواسط همدست گرسنه می شوند. همسایه اشتباه را خسته کنید ، و شما متلاشی خواهید شد. و موفق باشید که ژنرال های خود را خوشحال نگه دارید - و نه از آنها وفاداری یک گربه ولگرد را دارند.

این قطعاً محصولی از زمان خود است (انتظار گرافیک چشمک زن را ندارید) ، اما اگر استراتژی آهسته سوختگی را دوست دارید که در آن هر تصمیم در طول سالها گیم پلی موج می زند ، این شخص جذابیت عجیب دارد. فقط وقتی سه ساعت پیگیری می کنید سعی در فتح یک استان سرسختانه از دست دادید ، مرا سرزنش نکنید.