Cengiz Khan II, Snes'teki Khan, zamanınızın yarısını menülere bakarak geçirdiğiniz derin strateji oyunlarından biri ve diğer yarısı gergin bir şekilde küçük orduların çatışmasını izliyor. İlk başta, bunaltıcı hissediyor - vergileri, diplomasiyi, birlik hareketlerini ve çocuklarınızın siyasi kazançlar için evlenip evlenmeyeceğinizi (evet, bu bir şey) hokkabazlıyorsunuz. Ama bir kez asıldıktan sonra, haritayı fraksiyonunuzun rengiyle yavaşça boyamaktan garip bir şekilde tatmin edici bir şey var.

Savaşlar basit ama gergin - sadece bazı temel taktiklerle çatışan sayılar - ama gerçek et imparatorluk yönetiminde. Ekonominizi karıştırın ve aniden ordularınız ortada açlıktan ölüyor. Yanlış komşuyu kızdırın ve sürüleceksin. Ve generallerinizi mutlu tutmak iyi şanslar - bunların yarısı başıboş bir kedinin sadakatine sahiptir.

Kesinlikle zamanının bir ürünüdür (gösterişli grafikler beklemeyin), ancak her kararın yıllar boyunca dalgalandığı yavaş yanma stratejisini seviyorsanız, bu garip bir cazibesi var. Tek bir inatçı eyaleti fethetmeye çalışırken üç saatlik izini kaybettiğinizde beni suçlamayın.