Final Fantasy I & II: Dawn of Souls اساساً یک ویژگی مضاعف جلا از دو بازی اول Final Fantasy است ، اما با برخی موارد اضافی. Pixel Art درخشش داشت ، مبارزات احساس نرم تر می کند ، و این سیاه چال های اختیاری جدید وجود دارند که در اصل نبودند-اگر به دلیل غارت نادر هستید یا فقط می خواهید بعد از داستان اصلی انجام دهید.

FFI مجموعه کلاسیک "انتخاب چهار شغل و رفتن به کشتن هرج و مرج" است-به صورت ساده اما رضایت بخش است ، به خصوص اگر RPG های مدرسه قدیمی را دوست دارید که در آن مهمانی خود را تغییر می دهید. FFII عجیب و غریب با آن سیستم تسطیح تجربی است که در آن با استفاده از مهارت ها باعث قوی تر شدن آنها می شود (شمشیرهای نوسان زیاد ، swole). وقتی به آن عادت کردید ، بسیار جالب اما جذاب است.

صادقانه بگویم ، این بهترین راه برای بازی در این موارد است ، مگر اینکه شما یک خالص باشید که نسخه های NES را با تمام شکوه و عظمت خود می خواهید.