Dawn of Sorrow درست بعد از آریا از غم و اندوه انتخاب می شود و انسان احساس خوبی برای بازگشت به عنوان سوما کروز است. شما در این قلعه گوتیک گوتیک شروع می کنید - نام های کلاسیک Castlevania ، اما اکنون با صفحه نمایش لمسی DS برای مهر و موم کردن روحهای رئیس ، کارهای عجیب و غریب (اما مهربانی) انجام می دهد. Sprites واضح است ، موسیقی سیلی ها و آن انیمیشن های سلاح؟ بوسه سرآشپز.

در ابتدا ، من در مورد جیمیک مهر و موم جادویی مطمئن نبودم-شما باید نمادهایی را برای به پایان رساندن کارفرمایان ترسیم کنید-اما در واقع به جای اینکه فقط دکمه زدن دکمه باشد ، دعوا را تنش می کند. و سیستم روح؟ هنوز اعتیاد آور است. شما فقط دشمنان را سنگ زنی می کنید تا ببینید که توانایی دیوانه کننده در آینده چه چیزی کاهش می یابد (نکته حرفه ای: روحهای بازی اولیه بازی باعث می شوند تا سکوی کمتری آزار دهنده باشند).

این ترکیب کاملی از شلاق زدن به دشمنان ، عقب نشینی با قدرت های جدید و خراب شدن توسط کارفرمایان است تا زمانی که الگوهای آنها را به خاطر بسپارید. اگر سمفونی شب یا آریا را دوست داشتید ، این یک فرد بدون فکر است.