Super Metroid, sadece sizinle yapışan oyunlardan biridir. Samus'un gemisinde başlıyorsunuz, Zebes'e iniyorsunuz - her şeyin en kötü (veya en iyi?) Yolunda canlı hissettiği bu ürkütücü, uzaylı gezegen. Müzik içeri girer, tüm atmosferik synth'ler ve uzak yankılar ve hemen özel bir şey için olduğunu biliyorsunuz.

İlk başta, sadece temel kol topunuza ve bir atlama düğmesine sahipsiniz, ancak çok geçmeden, bir morph topu olarak küçük tünellere giriyorsunuz, platform olarak kullanmak için düşmanları donduruyorsunuz ve gizli füze genişlemeleri için avlanıyorsunuz. Seviye tasarımı çılgınca - her yeni yetenek açar, yemin ettiğiniz yollar daha önce çıkmaz. Ve patronlar? Ridley hala bana kabuslar veriyor.

Beni gerçekten elde eden şey, oyunun nasıl elini tutmadığıdır. Yol noktaları yok, görev işareti yok - sadece siz, harita ekranı ve üç saat önce bir odada bir şeyi kaçırdığınızı bağırsak hissi. Mümkün olan en iyi şekilde sinir bozucu. Hiç oynamadıysanız, bu başyapıtı deneyimlemek için kendinize borçlusunuz.