Man, Street 2, SNES'deki Street Fighter 2, çocukluğumu tanımlayan dövüş oyunuydu. Önyüklediğiniz anda, o ikonik "1. Tur ... dövüş!" Voice size nostalji ile vurur. Chun-Li'nin şimşek bacakları, Ryu'nun ateş topları, Zangief'in saçma eğirme kazık sürücüsü-her karakter farklı hissediyor ve muhtemelen bir ejderha yumruğunu nasıl çekeceğinizi anlamadan önce ilk birkaç maç düğmesini geçireceksiniz.

SNES sürümü arcade mükemmel değil, ama bunu bir kartuşa ne kadar iyi sıkıştırdıkları çılgınca. Renkler patlıyor, müzik tokat (Guile'nin teması mantıksız bir şekilde zorlanıyor) ve hatta Dhalsim'in ekranın yarısına veya Blanka'nın vahşi elektriğine nasıl uzandığı gibi küçük detaylar bile. Sadece senden nefret etmelerini istemediğiniz sürece E. Honda'yı arkadaşlarınıza karşı seçmeyin.

Kaybın sizin hatanız gibi hissettiği, oyunun değil, "bir maç daha" için geri atlamaya devam edeceğiniz oyunlardan biri.