Tamam, çok Snes üzerinde Soul Blade - bu garip küçük bir mücevher. Her biri kendi tıknaz ama çekici kılıç hareketlerine sahip bir savaşçı seçiyorsunuz ve sadece bu pikselli arenalarda ona gidiyorsunuz. Kontroller tıklamak için bir saniye sürer (cidden, ağır saldırı neden bu düğmeye eşlenir?), Ancak bir kez yaptıktan sonra, mükemmel zamanlanmış bir eğik çizgi inmekten tatmin edici bir şey var.

Sprite, 16 bitlik bir savaşçı için şaşırtıcı bir şekilde ayrıntılıdır-gibi, aslında birisi engellediğinde zırhtaki ezikleri görebilirsiniz. Ve müzik? Her maçı bir şekilde ölüme bir düello gibi hissettiren tüm dramatik synth dizeleri. Samuray adamını seçmeye devam ettim çünkü onunla kaybetmeye devam etsem bile Iaido duruşu havalı görünüyordu.

Eğlencenin yarısının neyin işe yaradığını bulduğu eski okul yolunda janky. Tam olarak dengeli değil, ama arkadaşınız arka arkaya üç kez aynı hareketi spam gönderdiğinden ekrana bağırırken kimin umurunda? Saf nostalji, ama iyi tür.