Oh Man, Ocarina of Time - ฉันจะเริ่มต้นที่ไหน? คุณคว้าคอนโทรลเลอร์ N64 และทันใดนั้นคุณก็มีลิงค์เล็ก ๆ น้อย ๆ ใน Kokiri Forest วิ่งไปรอบ ๆ ได้รับการดุโดย Mido เพราะยังไม่มีนางฟ้า ครั้งที่สองที่คุณก้าวเข้าสู่ Hyrule Field เป็นครั้งแรกด้วยเพลงกวาด? หนาวสั่น

มันเป็นหนึ่งในเกมที่ทุกอย่างเพียงแค่คลิก - ดันเจี้ยนรู้สึกเหมือนสถานที่จริงไม่ใช่แค่ระดับ คุณจะพลิกสวิตช์ในต้น Deku หนึ่งนาทีจากนั้นหลายปีต่อมาเป็น Link สำหรับผู้ใหญ่โดยจ้องมองลงไปที่ซอมบี้ที่เต็มไปด้วยซอมบี้ในหมู่บ้าน Kakariko และ ocarina? มากกว่าแค่อุปกรณ์พล็อต เล่นเพลงที่ถูกต้องและคุณกำลังแปรปรวนตลอดเวลาเปลี่ยนทิวทัศน์ทั้งหมด ทำให้เพลงพายุยุ่งเหยิงและคุณจะติดอยู่กับการหาว่าทำไม Windmill Guy เกลียดคุณตอนนี้

ปริศนาบางอย่างยังคงทำให้ฉันเกาหัว (วัดน้ำฉันมองมาที่คุณ) แต่ตอกตะปูที่สมบูรณ์แบบแกว่งข้ามช่องว่างไม่เคยแก่ กราฟิก N64 อย่างใดก็มีเช่นกัน-มีเสน่ห์แปลก ๆ นี้กับ NPCs บล็อกและไก่โพลีต่ำเหล่านั้นที่คุณสามารถข่มขู่ได้

จริงๆแล้วมันทำลายเกมผจญภัยอื่น ๆ สำหรับฉันมานานหลายปี ไม่มีอะไรที่ผสมผสานของอิสรภาพและ "เดี๋ยวก่อนเควสสองด้านนั้นเชื่อมต่อได้อย่างไร" ช่วงเวลา