Zool op SNES is een van die rare, hyperactieve platformers die het gevoel heeft dat het is ontworpen door iemand die veel te veel frisdrank dronk. Je speelt als deze neonkleurige ninja-kerel van een andere dimensie, stuitert muren, snijden door vijanden en verzamelt snoep (omdat je dat natuurlijk doet). De niveaus zijn helder, chaotisch en een beetje oneerlijk-verwachten veel te sterven totdat je onthouden waar die instant-kill spikes opduiken.

De muziek heeft die klassieke Synth -sfeer uit de jaren 90, allemaal veerkrachtig en enigszins overweldigend, die op de een of andere manier perfect past bij de "Throw Everything At The Wall" van de game. Het is niet de soepelste platformer die er is, maar er is iets vreemds over hoe overdreven het is. Als je opgroeide met het huren van rare spellen van Blockbuster, is dit een nostalgie -bom.

Verwacht niet dat het je gemakkelijk zal vinden - Zool speelt volgens zijn eigen regels.