Yoshi's Island on SNES is een van die spellen die gewoon anders aanvoelen - zoals Nintendo de Mario -formule nam en deze opzij omdraaide. In plaats van Goombas te stampen als Mario, speel je als een pak Yoshis, die elk baby Mario naar de volgende passeert als een zeer chaotisch spel van hete aardappel. De kunststijl is allemaal crayon-scrilijk en raar charmant, en de bedieningselementen? Super floaty op de beste manier. Houd de sprong ingedrukt, en Yoshi's kleine benen worden in de lucht gek en kopen je net genoeg tijd om dat platform nauwelijks verkeerd te maken.

Je verzamelt eieren als een soort Dino Hoarder en gooit ze vervolgens naar puzzels of vijanden - soms stuitert ze van muren precies goed om die ene zelfvoldane verlegen man in de verte te raken. En ja, Yoshi kan technisch niet sterven, maar als je wordt geraakt, vliegt Baby Mario in een bubbel, schreeuwend alsof je net zijn dutje tijd hebt geannuleerd. Je hebt een paar seconden om hem te pakken voordat Kamek's Minions insloeg, en laat me je vertellen, niets spijkert je hartslag zoals dat jammeren terwijl je klautert om hem te bereiken. Oh, en soms wordt Yoshi gewoon ... verandert in een helikopter of een onderzeeër? Geen uitleg, alleen vibes. Het is raar en geweldig en houdt nog steeds stand.