World Super Tennis is een van die NES -sportspellen die op de een of andere manier de simpele vreugde spijkert van het heen en weer slaan van een bal. Het heeft die klassieke 8-bit charme-blocky-spelers, een vreemd bevredigend "Thok" -geluid als je een perfect schot raakt, en rechtbanken die eruit zien als iemand die ze met kleurpotloden heeft gekleurd.

Je kiest uit een handvol landen (Japan, VS, enz.), Elk met iets andere statistieken - ik ging altijd voor de Amerikaanse speler omdat zijn serve vleiger voelde. De AI begint gemakkelijk, maar wordt snel stiekem, vooral als ze beginnen met het lobben van schoten net buiten bereik. Dubbelt -modus is waar het chaotisch wordt, waarbij alle vier spelers rond klauteren als mieren op een suikerstoot.

Het is niet flitsend, maar er is iets vreemds verslavend aan het ritme ervan. Je verliest een match, zweert dat je klaar bent en druk vervolgens meteen "Play Again" omdat dat laatste punt helemaal bullcrap was en je wraak nodig hebt. Een solide time-moordenaar als je van old-school sportgames houdt.