Wing Commander on SNES gooit je rechtstreeks in het diepe - geen mooie tutorials, slechts een snelle briefing voordat je klautert om vast te houden op Kilrathi -jagers. De eerste keer dat ik speelde, stortte ik binnen enkele minuten tegen een asteroïde, maar zodra je de bedieningselementen onder de knie hebt, voelt het door die hondengevechten te weven verrassend soepel voor een 16-bits spel.

De Pixel Art houdt stand, vooral als je door die strakke asteroïde velden duikt of je raketten over het scherm bekijkt. En ja, het verhaal is cheesy op die klassieke sci-fi-manier uit de jaren 90 (je wingmen zijn nooit mond gesloten), maar het is vreemd charmant. Verwacht gewoon niet dat je elke missie bij je eerste poging wint - sommige van die latere veldslagen zijn brutaal.

Als je een zwak hebt voor old-school space sims, is deze nog steeds een knaller om opnieuw te bezoeken.