Vice: Project Doom is een van die NES -verborgen edelstenen die aanvoelt als een mashup van Ninja Gaiden en Contra, maar met zijn eigen rare charme. Je begint als deze detective-slash-ninja (omdat waarom niet?) Door side-scrolling shooter-secties schiet, dan ben je plotseling in een auto-achtervolging, en later ben je platformt zoals zijn 1989 helemaal opnieuw. De bedieningselementen zijn strak, de moeilijkheid is precies goed - zo goed maar eerlijk - en de soundtrack slaat harder dan het recht heeft.

Eerste 10 minuten? Je springt over kuilen, ontwijkt vijandelijk vuur en realiseert zich dat dit spel niet rommelt. De tussenfilmpjes hebben die klassieke NES-melodrama, compleet met een overdreven dialoog. En ja, je zult een paar keer sterven om de patronen uit te zoeken, maar het voelt nooit goedkoop.

Pro -tip: bewaar je granaten voor de bazen. Geloof me daarop.