Ultraman Club on Game Boy is pure 90s Kaiju Nostalgia - je begint te kiezen tussen een paar klassieke Ultraman -vormen, elk met hun eigen balkaanvallen en vliegende animaties. De sprites zijn klein maar verrassend gedetailleerd voor de hardware, vooral wanneer u een specium straal haalt en het scherm wit flitst.

Eerste niveau gooit je er meteen in: een korstige buitenaardse indringer stampt door een stad terwijl je je stoten tussen zijn rare opwindaanvallen kunt time. De bedieningselementen voelen in het begin een beetje stijf aan (het is een Game Boy -jager), maar er is iets bevredigend aan het spijkeren van de timing op een vliegende kick of wanneer je moet overstappen van melee naar stralen.

Eerlijk gezegd is de helft van het plezier om te zien hoe ze de rubberen suit-monsters van de show in deze dikke pixelversies hebben aangepast. Die eerste keer dat je tegen Baltan vecht en je realiseert dat zijn fractie-seconde teleport hier net zo vervelend is als in de tv-serie? Klassiek.

Het is niet de diepste jager, maar voor een snelle Ultraman -fix tussen busritten houdt het nog steeds stand.