Ultima: Runes of Virtue on Game Boy is een van die old-school RPG's die aanvoelt als een klein, dicht avontuur verpakt in een cartridge. Je begint als de avatar - ja, dezelfde van de belangrijkste Ultima -games - maar deze keer ben je op een missie om deze ontbrekende runen op te sporen voordat de Black Knight alles verprutst.

Het heeft dat klassieke top-down view, en de kerkers zijn verrassend ingewikkeld voor een game-boytitel. In het begin bleef ik me omdraaien in de doolhofachtige gangen, maar zodra je het onder de knie hebt, is er iets bevredigend aan het in kaart brengen van ze in je hoofd (of, laten we echt zijn, op echt grafiekpapier). Combat's Simple, maar houdt je scherp - schommelingen schommelen aanvoelen zwaar en magie voegt net genoeg variëteit toe zonder overweldigend te zijn.

Wat me echt bijhield, waren de puzzels. Sommigen zijn eenvoudig, maar anderen doen je stoppen en denken, vooral als je jongleert met sleutels, schakelaars en verborgen passages. En ja, de Black Knight is een echte schurk - elke keer dat je denkt dat je hem in het nauw gedreven hebt, hij trekt een nieuwe truc.

Als je van retro RPG's houdt, is dit een solide keuze - verwacht niet dat het je hand vasthoudt.