Ultima: Runes of Virtue On Game Boy یکی از آن RPG های مدرسه قدیمی است که مانند یک ماجراجویی کوچک و متراکم که در کارتریج بسته بندی شده است ، احساس می کند. شما به عنوان آواتار شروع می کنید - همان ، همان یکی از بازی های اصلی Ultima - اما این بار ، شما در یک مأموریت برای پیگیری این رون های مفقود شده قبل از اینکه Knight Black همه چیز را به هم می زند ، در یک مأموریت هستید.

این منظره کلاسیک از بالا به پایین است ، و Dungeons به طرز شگفت آور برای یک عنوان Game Boy پیچیده است. در ابتدا ، من مرتباً در راهروهای شبیه به پیچ و خم چرخانده ام ، اما پس از آویزان کردن آن ، چیزی رضایت بخش در مورد نقشه برداری آنها در سر شما وجود دارد (یا ، بیایید واقعی باشیم ، روی کاغذ نمودار واقعی). Combat ساده اما شما را روی انگشتان پا نگه می دارد - نوسانات روز به روز احساس وزن می کند و جادو فقط به اندازه کافی تنوع را اضافه می کند بدون اینکه بیش از حد زیاد باشد.

آنچه واقعاً با من گیر کرد ، معماها بودند. برخی ساده هستند ، اما برخی دیگر شما را متوقف می کنند و فکر می کنند ، به خصوص وقتی که کلیدها ، سوئیچ ها و معابر پنهان را دست و پنجه نرم می کنید. و بله ، شوالیه سیاه یک شرور مناسب است - هر بار که فکر می کنید او را گوشه گیر کرده اید ، او ترفند جدیدی را می کشد.

اگر در RPG های یکپارچهسازی با سیستمعامل قرار دارید ، این یک انتخاب محکم است - فقط انتظار ندارید که دست شما را نگه دارد.