Man, topuitrusting op SNES is een van die racegames die gewoon goed aanvoelt . Je kiest uit een handvol auto's - niets gekke, alleen solide snelheidsmachines uit de jaren 90 - en dan is het meteen in het racen door deze heldere, kleurrijke nummers die op de een of andere manier gepixelde woestijnen en steden er cool uitzien. De hantering is in het begin een beetje glad, maar als je eenmaal je auto rond de hoeken onder de knie hebt zonder uit te draaien, is het pure arcade -plezier.

Wat me echt bijhoudt, is de muziek. Die synth-zware soundtrack trapt in het tweede dat je op het gas raakt, en plotseling leun je in beurten alsof het een echte race is. Geen franjes, geen gecompliceerde upgrades - alleen jij, de weg en af en toe een eikel die je van achteren ramt. Het is eenvoudig op de best mogelijke manier. Als je een zwak hebt voor old-school racers, is dit een no-brainer.