Topuitrusting op SNES is een van die racers die in het begin eenvoudig aanvoelt-pak een van de vier auto's (ik ging altijd met de rode, geen idee waarom) en schiet het gewoon op deze wilde, wereldbol. Je racet niet alleen; Je ontwijkt willekeurige rommel op de weg, beheert pitstops als een hectische monteur en probeert niet te vegen op haarspeldwendingen. De sporen veranderen zoveel tussen landen dat je het ene moment door woestijnwarmte vaart, de volgende keer dat je op ijzige wegen glijdt. Het heeft dat perfecte arcade -gevoel waar je gewoon kunt zone en uren kunt racen.

Soundtrack is ook een banger - die synth klopt op de een of andere manier om het rijden bij 200 mph nog sneller te voelen.