Tony Meola's Sidekicks -voetbal op SNES is een van die spellen waardoor je je afvraagt hoe ze zoveel in een cartridge hebben gepropt. Je hebt meteen 64 teams - sommige echt, sommige fictief - met hun eigen speelstijlen, dus je zult een solide vijf minuten doorbrengen met gewoon door hen heen voordat je er een plukt. (Ik ging natuurlijk eerst met de New York -kant.)

De afbeeldingen van Mode 7 geven het veld deze raar bevredigende kanteling terwijl je op en neer gaat, waardoor passen veel dynamischer aanvoelen dan in andere voetbalwedstrijden van die tijd. Slide -tackles zijn roekeloos maar leuk, en het uittrekken van een fietsschop is de helft van de tijd puur geluk - maar als het werkt, is het glorieus. Verwacht gewoon geen realisme op FIFA-niveau; Dit is chaos in arcade-stijl met de naam van een keeper erop geslagen.

Het is niet perfect-de AI kan een beetje voorspelbaar zijn als je eenmaal zijn trucs ontdekt-maar voor een voetbalfix van midden jaren 90 houdt het beter stand dan je zou denken. Als je een zwak hebt voor retro sportspellen, is deze een paar wedstrijden waard.