Theme Park op SNES is een van die spellen waar je knippert en plotseling drie uur is verdwenen. Je begint met een stuk land en een klein budget, het neerstorten van gammele achtbanen en te dure hotdog -stands - alleen om te beseffen dat je park geld is dat het gehoor van "Death Spiral Mk. Ik wil rijden. Ik" wanneer het braaksel opruimen meer dan de kaartverkoop.

De charme is in de kleine details: het aanpassen van de zoutniveaus in friet om klanten dorst te houden (en drankjes te kopen), kijken naar peeps die uit stormen omdat je reuzenwiel weer kapot ging of uiteindelijk een winst maakte voor de winter om de aanwezigheid van de winter te tanken. Het is janky op die klassieke manier uit de jaren 90, maar vreemd verslavend als je eenmaal onder de knie hebt van chaos en geld. Als je je ooit hebt afgevraagd waarom het runnen van een themapark katten in feite hoedt, spijkert dit spel het aan.