Oh man, Tetris op de Sega Genesis - deze versie heeft die klassieke Russische puzzel -sfeer, maar met een iets ander gevoel dan de Nintendo. Je weet hoe het gaat: die blokken blijven gewoon sneller en sneller vallen, en het is niet lang voordat je zweet, probeer dat stomme z-vormige stuk op zijn plaats te draaien voordat het je perfecte stapel verpest. De muziek is pakkend op die vroege jaren 90 manier, en iets over de Genesis Sound Chip geeft het een scherper, bijna metalen rand.

Wat ik leuk vind, is hoe simpel het eruit ziet totdat je drie kopjes koffie diep om 2 uur 's nachts bent, mompelt "slechts één meer spel" terwijl je hoge score je beschimpt. De Japanse versie past de snelheid aan en scoort een beetje, dus als je gewend bent aan andere edities, gooit het je eerst af. Maar dat hoort bij de charme - het is Tetris, maar niet precies de tetris die je je herinnert. Maar toch verpest vriendschappen als je iemands vier-lijns duidelijk steelt.