Oh adamım, Sega Genesis'te Tetris - bu versiyon o klasik Rus bulmaca havasına sahip ama Nintendo One'dan biraz farklı bir his veriyor. Nasıl gittiğini biliyorsunuz: Bu bloklar daha hızlı ve daha hızlı düşmeye devam ediyor ve çok geçmeden terlemeden önce, o aptal Z şeklindeki parçayı mükemmel yığınınızı mahvetmeden önce yerine bükmeye çalışıyor. Müziğin 90'lı yılların başında akılda kalıcı ve Genesis Sound Chip hakkında bir şey ona daha keskin, neredeyse metalik bir kenar veriyor.

Sevdiğim şey, saat 2'de üç fincan kahve derin oluncaya kadar ne kadar basit göründüğü, yüksek puanınız sizi alay ederken "sadece bir oyun daha" diye mırıldanıyor. Japonca sürüm hızı ve puanlamayı biraz değiştirir, bu yüzden başka baskılara alışkınsanız, ilk başta sizi atar. Ama bu cazibenin bir parçası - tetris, ama tam olarak hatırladığınız tetris değil. Yine de birinin dört satırını çalarken hala arkadaşlıkları mahvediyor.