Oké, dus Tetris 2 is niet alleen gewone tetris-het heeft deze rare kleurafwijkingswending die je in het begin weggooit. In plaats van alleen lijnen te wissen, stapelt u blokken van dezelfde kleur om ze te laten verdwijnen. Klinkt eenvoudig, maar wanneer die pastelkleurige roze en blues zich beginnen op te stapelen, wordt het snel chaotisch.

De bedieningselementen zijn klassieke NES-D-pad om te bewegen, Z en X om te roteren-maar de echte uitdaging is uit te zoeken welke kleuren te prioriteren voordat het scherm vult. Ik bleef de verkeerde tinten vergeten en stapelen, wat ... ja, niet goed eindigde. De muziek is vreemd opgewekt voor hoe stressvol het wordt.

Het is een van die vervolg die net genoeg verandert om met je spiergeheugen te rotzooien. Je zult het haten of low-key van de chaos.