Oh man, T&C 2 - Thrilla's Surfari is een van die rare NES -edelstenen die op de een of andere manier surfen en skateboarden even belachelijk en leuk voelen. Je begint op deze kleine surfplank, ontwijkt golven en meeuwen alsof ze erop uit zijn om je te pakken, dan slingert je plotseling op halfpipes om ollies te doen over verkeerskegels. De fysica is janky op die klassieke NES -manier - je bord blijft aan hellingen als lijm, en het wegvagen stuurt je vliegen in slow motion.

Wat me echt bijhield, was de bizarre mix van sport - het ene moment dat je golven vangt, de volgende keer dat je volleybal speelt tegen een gorilla. Ja, dat gebeurt eigenlijk. De soundtrack heeft deze cheesy surfrock -sfeer die op de een of andere manier werkt als je nauwelijks een wipeout overleeft. Het is niet gepolijst volgens de normen van vandaag, maar er is iets charmants over hoe overdreven het allemaal is.

Als je van retro -games houdt die zichzelf niet serieus nemen, is dit een reis - verwacht niet dat het niet logisch is.