Syndicaat op SNES is een van die spellen die zijn tijd ver vooraan aanvoelt-je hebt eigenlijk een cyberpunk-hit-ploeg in een wereld waar megabedrijven de schoten noemen. In eerste instantie lijkt het een eenvoudige top-down shooter, maar dan realiseer je je dat er een hele laag strategie is: je agenten upgraden met cybernetische implantaten, omkopende ambtenaren en zelfs hersenspoeling van burgers om voor je te vechten. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen, maar zodra je erachter komt hoe je kunt schakelen tussen wapens en squadronopdrachten, klikt het.

De sfeer is wat het echt verkoopt-grittige neon-verlichte steden, burgers die schreeuwen terwijl vuurgevechten op straat uitbreken, en deze constante spanning waar elke missie snel opzij kan gaan. Ik herinner me mijn eerste playthrough, denkend dat ik me gewoon een weg door kon, alleen om te worden verwoest door vijandelijke syndicaten met betere technologie. Je leert snel dat de stiekeme aanpak-zoals het hacken van torentjes of het sturen van een mindgecontroleerde agent-beter werkt dan in wapens te laaien.

Het is niet perfect (de AI kan een beetje janky zijn), maar er is niets anders helemaal leuk op de SNES. Als je van het donker bent, tactische sci-fi, is deze nog steeds de moeite waard om op te graven.