Super Street Fighter II over het Genesis was de versie die me eindelijk verslaafd maakte. Ja, de graphics zijn een beetje chunkier dan de arcade, maar de vier nieuwe jagers - Cammy, Dee Jay, Fei Long en T. Hawk - maken er voor. Cammy's snelle combo's werden mijn onmiddellijke favoriet, hoewel Dee Jay's goofy taunts me bijna won.

De kleuren springen veel meer dan in de oudere Genesis -poorten, en de soundtrack klinkt eigenlijk alsof het nu in een vechtspel hoort. Het thema van Chun-Li slaat nog steeds. Ze hebben ook het evenwicht aangepast - geen meer eindeloze Gile Handcannons - zodat wedstrijden minder cheesy voelen en meer over wie eigenlijk beter is.

Als je opgroeide met het stampen van knoppen op een Genesis-pad met drie knoppen, was dit de definitieve manier om thuis Street Fighter II te spelen.