Man, Street Fighter II 'Plus - Champion Edition on the Genesis is nog steeds zo geweldig. Je start het op, kies je jager-misschien ryu voor de klassieke Hadouken-spam of chun-li voor die bliksemsnelle trappen-en je bent plotseling terug in die arcade-mentaliteit. De bedieningselementen zijn strak, de sprites zijn dikker op die perfecte 16-bits manier en de geluidseffecten? Die "Yoga Flame!" Scream van Dhalsim wordt nooit oud.

Wat ik leuk vind aan deze versie zijn de tweaks - Mirror -wedstrijden, snellere gameplay en Bison zijn eigenlijk speelbaar (eindelijk). Het is ook niet alleen nostalgie. De gevechten voelen nog steeds strategisch aan, of je nu iemand in een Shoryuken lokt of gewoon probeert niet te worden verwoest door Guile's eindeloze sonische booms. Als je een vriend in de buurt hebt, is het op de beste manier chaos. Geef me gewoon niet de schuld als iemand een controller gooit na het verliezen van drie rondes op een rij.

Dit is de versie die ik blijf terugkomen als ik die ruwe, no-frills Street Fighter-sfeer wil.