Super Pinball II op SNES is een van die spellen waardoor je je realiseert hoeveel persoonlijkheid een goede flipperkastetafel kan hebben. De eerste keer dat ik het opstartte, verwachtte ik niet veel - alleen enkele basisbumpers en hellingen - maar toen zag ik de wilde, bijna surrealistische ontwerpen van de tafels. De een heeft dit oude Egyptische thema met draaiende piramides, een ander is een futuristisch ruimtestation met zwaartekracht tartende lussen.

De fysica voelt precies goed - niet te zwevend, niet te stijf - en de bal heeft dit bevredigende gewicht wanneer je een lastig schot nagelt. De geluidseffecten zijn zuivere 16-bit gelukzaligheid, van de metallic clack van de flippers tot de kleine overwinning jingle wanneer je een bonus raakt. En ja, de hoge score -achtervolging is echt - ik heb veel te veel uren verloren om mijn eigen platen te overtreffen.

Het is niet het flashste flipperkastje dat er is, maar er is iets met de manier waarop het de basis spijkert die me terugkomt. Als je een zwak hebt voor retro flipperkast, is dit een no-brainer.