Oké, dus Super Metroid Cliffhanger (eenvoudige versie) is in feite klassieke Metroid-vibes maar zonder de controller-gooiende frustratie. Je krijgt nog steeds de griezelige buitenaardse tunnels, de enge muziek die je over je schouder laat kijken, en dat zoete moment waarop je eindelijk een nieuwe upgrade vindt na een half uur terug te gaan.

Wat is er anders? De vijanden raken zachter, energiedruppels zijn genereuzer en sommige van de brutale platformsecties werden aangepast. Ik stierf nog steeds aan die stomme vliegende dingen in Maridia, maar het duurde tenminste geen 15 pogingen. Als je nog nooit eerder een Metroid-game hebt gespeeld, is dit degene om mee te beginnen-je krijgt de sfeer en verkenning zonder de woede-quit momenten.

En ja, je zult nog steeds veel te lang willekeurige muren doorbrengen in de hoop op een geheime rakettank. Sommige gewoonten sterven nooit.