Super Metroid - Low Impact is een van die SNES -games die gewoon bij je blijft. Je begint als Samus, landt op deze griezelige buitenaardse planeet met niets anders dan je basisarmkanon, en binnen enkele minuten ben je al verloren in deze uitgestrekte, sfeervolle tunnels. De muziek kruipt binnen, de vijanden schuren rond - het zijn gelijke delen gespannen en betoverend.

Wat ik leuk vind, is hoe het spel je hand niet vasthoudt. Je bombardeer willekeurige muren, struikelen in verborgen upgrades en realiseer je plotseling dat je terug kunt gaan naar die ene kamer die je nog niet eerder kon bereiken. De baas vecht? Brutaal, maar in die bevredigende manier van "Ik heb eindelijk het patroon ontdekt". En de power-ups-Morph Ball, Screw Attack, al dat goede spul-voelen als echte game-changers wanneer je ze ontgrendelt.

Het is nog steeds een van de beste voorbeelden van hoe je verkenningsduur kunt doen. Zelfs als je het eerder hebt gespeeld, is er altijd een hoek die je hebt gemist of een reekspauze om te proberen. Als je nog nooit een Metroid -game hebt aangeraakt, is dit degene om mee te beginnen.