Super Mario 64 DS is eigenlijk de N64 -klassieker, maar nu kun je het overal naartoe nemen - en eerlijk gezegd is het veel beter dan het recht had om op de DS te zijn. De graphics hebben een leuke kleine nagellak, en plotseling zit je niet alleen vast als Mario. Je kunt schakelen tussen hem, Luigi, Wario en Yoshi, elk met hun eigen rare kleine eigenaardigheden (Luigi's fluttersprong is op de beste manier belachelijk).

Eerste 10 minuten? Je wordt zoals altijd in het kasteel van Peach gegooid, maar nu is er een rare touchscreen -minigame -ding dat een beetje gedwongen aanvoelt - nog steeds, de kerngameplay is net zo goed als je je herinnert. Rondrennen, sterren verzamelen, uzelf per ongeluk van kliffen van kliffen, omdat het DS Circle Pad niet helemaal hetzelfde is als een N64 -stick ... klassiek.

Als je deze vroeger hebt gemist, is het een solide manier om Mario 64 opnieuw te spelen met wat extra kruiden. Geef me gewoon niet de schuld als je uren verliest om die laatste ster te achtervolgen.