Super Fantasy Zone is een van die Genesis -spellen die gewoon persoonlijkheid straalt - stevig, cartoonachtig en veel chaotischer dan het op het eerste gezicht lijkt. Je speelt als Opa-opa, dit kleine vliegende schip ding dat voelt alsof iemand een ruimteschip overstak met een pannenkoek, die door niveaus schiet die omdraaien tussen snoepkleurige hemel en trippy, verschuivende achtergronden.

Het raarste deel? Het is een schutter, maar je winkelt ook middenniveau. Ja, je verzamelt munten van vijanden en schiet dan in drijvende winkels om je wapens te upgraden of de gezondheid bij te vullen. De eerste keer dat ik speelde, blies ik al mijn geld op een chique spread shot, alleen om te beseffen dat ik me geen schilden kon veroorloven voor het baasgevecht. Leerde die les op de harde manier.

De muziek heeft dat klassieke Sega Sound-bouncy, enigszins off-kilter synth-tracks die veel langer in je hoofd steken dan zou moeten. En de bazen? Alle gigantische, grijnzende wangedroos die de helft van het scherm vullen. Men is letterlijk een gokautomaat die vuurballen spuugt wanneer je de verkeerde combinatie raakt.

Het is niet de moeilijkste schutter die er is, maar er is iets met de manier waarop het hectische actie combineert met die rare kleine winkelpauzes waardoor het opvalt. Absoluut een verborgen juweeltje als je van retro -dingen houdt die zichzelf niet te serieus nemen.