Super Dany is een van die SNES -platformers die het gevoel heeft dat het zich altijd al in je jeugdcollectie verbergt. Je speelt als deze kleine kerel Dany - geen chique achtergrondverhaal, gewoon een kerel in een rode pet die vijanden op het hoofd rent, springt en bonkt. Het eerste niveau gooit je er recht in: heldere, dikke pixelkunst, springkussen en platforms die eigenlijk goed voelen om op te landen (in tegenstelling tot sommige van die janky knock -offs).

Wat me verbaasde, was hoeveel geheimen ze in elke fase propten. Er is altijd een raar hoek of verdacht ogend blok waardoor je gaat: "Wacht, mag ik ...?" En de helft van de tijd, ja, dat kan. Vond vijf minuten per ongeluk een verborgen warp -zone gevonden omdat ik aan de verkeerde muur sprong. Klassieke SNES Move.

Het is niet revolutionair, maar het spijkert dat "nog maar één keer" gevoel wanneer je een sprong door twee pixels mist. Als je ooit een middag hebt verspild aan Mario of Kirby, raakt dit dezelfde plek.