Star Odyssey is een van die rare, ambitieuze Sega Genesis RPG's die voelt alsof het alles tegelijk probeert te doen-spacegevechten, planeethopping en een verhaal vol buitenaardse wezens die op de een of andere manier allemaal perfect Engels spreken. Je begint met een onhandig klein schip en een vage missie over het redden van de melkweg, maar de helft van het plezier is gewoon uitzoeken hoe iets werkt. De turn-based maar raar hectisch van het gevecht, en de planeten variëren van "Barren Wasteland" tot "Waarom is alles neon roze hier?"

Het heeft die klassieke Jank - dialoog is hilarisch stijf, en sommige mechanica hebben het gevoel dat ze zijn ontworpen door iemand die alleen over RPGS -tweedehand had gehoord. Maar er is charme in de chaos. Je werft een bemanning van buitenbeentjes (mijn favoriet is de Cyborg die klaagt over brandstofkosten), upgrade je schip met schroot dat je in de ruimte drijft en struikelt af en toe in een baasgevecht dat veel moeilijker is dan het zou moeten zijn. De soundtrack zit vol met die knapperige Genesis-synths die je slaat of je hoofdpijn geven-geen tussendoor.

Als je van retro -spellen houdt die je hand niet vasthouden, is dit een tijdcapsule die het openen waard is. Verwacht gewoon niet dat het altijd logisch is.